Giacomo Balla (1871-1958)
Torino’da bir kimyagerin oğlu olarak dünyaya geldi. Liseyi bitirdikten sonra bir taraftan bir litografi atölyesinde çalışırken, diğer taraftan sanat akademisinin akşam kurslarına devam etti. Aynı anda iki işi götürmeye dayanamayıp bir depresyon geçirdi ve 1891 yılında kendini tamamen sanata adamaya karar verdi.
1891’den Sonra: Çıraklık Yılları Birkaç ay Torino’daki Akademia Alberti’ye devam ettikten sonra profesyonel bir fotoğrafçının atölyesinde staj gördü. 1893’te Roma’ya taşınan Balla, geçimini bura da karikatür çizerek ve ambalaj dizaynları yaparak sağladı.
Balla 90’lı yılların ikinci yarısında ışık efektlerini inceledi. 1900 sıralarında Paris’e yaptığı bir yolculukta Fransız yeni empresyonistlerinden Georges Seurat ile Paul Signac’ın yapıtlarını inceledi.
1909: ilk Gelecekçilik Bildirgesi Balla 20. yüzyılın başında kısa bir süre portre ressamlığı yaptı. Yapıtlarının çoğunda fotoğrafçılığın etkisi görülmektedir. Buna bağlı olarak sık sık yalnız siyah ve beyaz renkleri kullandı ve resimlerini yaparken kamera perspektifinden baktı. 1904’te uzun yıllık nişanlısı Elisa Marcucci ile evlendi. Resimlerini satamayınca sanat dersleri vermek zorunda kaldı. Öğrencilerinden Umberto Boccioni ve Gino Severini aracılığıyla, yeni bir sanata taraftar olup geçmişe ait tüm stil ve düşünce biçimlerinin bırakılmasını talep eden yazar Filippo Tommaso Marinetti ile tanıştı. Balla 1909’da Marinetti’nin kaleme aldığı, fütüristlerin (gelecekçilerin) kuruluş bildirgesinin altına imza atanlardan biriydi. Gelecekçilerin çoğu gibi Balla da ilk ağızda hareket ve dinamiği resmetmeye yoğunlaştı. Bunu yaparken Jules-Etienne Marey ve Edward Muybridge adlı fotoğrafçıların hareket çalışmalarından yararlandı. Balla resimlerinde değişik hareket fazlarını eşzamanlı olarak yansıtmaya çalıştı. 1912’de yaptığı Tasmalı Köpeğin Dinamizmi adlı tablosu sansasyon yarattı.
Aynı yıl içinde tamamladığı Balkonda Gezinen Kız adlı tablosunda Balla, kol ve bacakları üstüste gelen düzenli boya fiskelerinden oluşan renkli bir ritm içerisinde eritti.
Bunu yaparken, figürleri o zamana kadar bilinmeyen bir biçimde çevreyle kaynaştırmak için, bilinçli olarak transparan renkleri seçti. Balla bu şekilde gelecekçilerin “zaman, mekan, biçim, renk ve ton’ dan oluşan bir sentez” için ortaya koydukları koşullara uymuş oldu.
Otomobillerin hızını ve kırlangıçların uçuşunu sergilediği, yine hareket ve dinamizm ile ilgili iki tablosunu 1913’te tamamladı. Balla aynı zamanda ışık araştırmalarını sürdürdü ve Güneşin Önünden Geçen Merkür - Teleskoptan Gözlem gibi soyut kompozisyonlar da yarattı (1914)
1920’den Sonra: Spiritüalizm İtalya’nın 1. Dünya Savaşına girmesini savunan Balla, 1915’de Fortunato Depero ile birlikte Evrenin Gelecekçi Rekonstrüksiyonu adlı bir bildirge sundu. İzleyen yıllar da plastik kompleks denilen tel, mukavva ve parlak elişi kağıdından, hareketli konstrüksiyonlar üretti. Bunların yanı sıra değişik montajlar ve kullanma eşyaları için tasarımlar üretti. 20’li yılların başlamasıyla sanatçı, bundan böyle yapıtları üzerinde çok etken olan spiritüalizme ilgi duydu. Böylece kosmik ışın fenomenlerini resme uyarlamaya çalıştı (örn. Zihinsel Biçimlerin Dönüşümü, 1920).
Balla bundan böyle de fütürizme bağlı kaldı ve 1929’da fütürizmin ikinci dönemini başlatan Aeropittura topluluğunun bildirgesini imzaladı.
Sanatçının bu dönemde verdiği yapıtlarından,örneğin Garip İnsanın Koltuğu (1929), Giorgio de Chirico’nun Pittura metafisica’sının (metafizik fonlu gizemli/sürrealist motifli resim Sanatı) devamını oluşturmaktadır.
30’lu yılların sonunda gelecekçilerden ayrılan Balla, gelenekçi figüratif bir stile yöneldi. Sanatçı 86 yaşında 1958 yılında Roma’da hayata gözlerini kapadı. Yüz Yılın 100 Ressamı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder