Bir şarap tüccarıyla bir bar kadınının oğlu olarak Rotterdam’da doğdu. Çocuk beş yaşındayken annesiyle babası boşandılar ve Willem annesinin yanında büyüdü. 1916’da bir reklam ve dekorasyon şirketine çırak olarak girdi. Arkasından 1evha boyamak ve mağaza vitrinlerine dekor yapmakla geçimini sağladı. Bu işleri yanısıra Rotterdam Güzel Sanatlar Akademisinde akşam kurslarına 1924’e kadar devam etti.
1926: Göç Etmesi Hollanda’da ressamlıkla hayatını kazanamayacağını anlayınca, De Kooning 1926’da bir gemiye saklanarak ABD’ye gitti. New York’a yerleşerek bir ayakkabı mağaza zincirinde badanacı ve vitrin dekoratörü olarak çalıştı. 20’li yılların sonuna doğru tanıştığı avantgard sanatçı Arshile Gorky ile çok iyi bir arkadaşlık kurdu. 1935’den sonra De Kooning tamamen resme yoğunlaşarak ABD hükümetinin finanse ettiği bir federal sanat projesine katıldı. Ne var ki Amerikan uyruklu olmadığından, bu projeden birkaç ay sonra çekilmek zorunda kaldı.
1938-44: Erkek ve Kadın Tabloları
30’lu yılların sonunda gerçekleştirdiği bir dizi erkek resminde sadece işçileri canlandırdı. Bu karamsar tablolara iktisadi buhran damgasını vurmuştu. 1938’ yılında tanıştığı sanat eleştirmeni Elaine Fried ile beş yıl sonra evlendi. Karısı 1940’tan sonra sayısız kadın tablosuna modellik yaptı. Kadın bedeninin kimi bölümleri silinmiş olup, kimi uzuvları yer değiştirmiştir. Zaman geçtikçe resimleri daha ekspresif ve soyut bir hal aldılar. Böylelikle Pink Lady’de (Pembe Hanım) (1944) dinamik, jestik bir resim tarzı kullanarak parlak renk lekelerine ve deformasyonlara yer verdi.
1948/49 Siyah/Beyaz Resimler De Kooning 40’lı yılların sonunda kimi resimlerinde biçimi tümüyle, ritmik, renkli bir desene bağımlı kıldı. Tabloları sadece siyah ve beyazdı. Bu yapıtları ABD’de yayılmakta olan soyut ekspresyonizm (sponton bir çalışma süreci içinde rengin kendi değerinin vurgulanması) akımına yakın olmakla beraber parmak, bina, şapka ya da fallus gibi nesnel öğeler ayırt edile bilmekte. De Kooning ayrıca harfleri, kimi zaman rasgele, kimi zaman sözcükler oluşturmak üzere, entegre etti. (örn. Zo!’ta olduğu gibi.)
5O’li Yıllar: Kadın Manzaraları
1950 yılında ülkesini Venedik bienalinde temsil eden De Kooning, yapıtları arasında soyut ekspresyonizmin bir anahtar yapıtı sayılan Excavation (Kazı) (1950) adlı resmini de sergiledi. Bu tablosunda soyutlamayla manzara ve figürlerin çağrıştırılması dengeyi kurmak tadır. Sanatçı aynı yıl içinde bir dizi dışavurumcu, figüratif kadın resmi üzerinde çalışmaya koyuldu. Hareketli renkli bir düzlemden kadın gövdesinin önden görünüşlerini çıkarttı. Şeytansı ve saldırgan bir izlenim bırakan bu kadın figürleri (örn. Kadın 1950-52), seven evkadını ve anne klişesini yaraladıkları için, bir başkaldırı fırtınası estirdiler. DeKooning’in kendisi bu yapıtlarına kadın manzaraları (womanscapı) gözüyle bakıyor ve resim tarzıyla yeniden nonfigüratif (soyut) stile yaklaşıyordu (örn.Manzara Olarak Kadın 1955). Bunun mantıklı sonucu olarak 50’li yılların ikinci yarısında sanatçı soyut peysaj resmine yöneldi.
Long lsland’de parlak renkli Abstract Urban Landscapes (1955-58) Abstract Parkway Landscapes (1957-61) ve Abstract Pastoral Landscapes (1960-63) resim dizilerini gerçekleştirdi.
1963: Long Island’e Taşınması De Kooning 60’lı yılların ortasında Long Island’e yerleşti. Konu olarak nü kadınlara döndü. “Yağlıboyanın Bulunuş Nedeni Ettir” diyordu. 1962’de ABD uyruğuna geçen De Kooning büyük boyutlu, ince kadınları, sert yüzeyi nedeniyle akıcı biçimlere olanak sağlayan parşömen kağıdı üzerine çizdi. Kullandığı yağlı boya, ayçiçeği yağı ve su karışımı da bunu kolaylaştırıyordu.
1989: Kısıt Altına Alınması Sanatçı 1973/74 yıllarında tümüyle heykeltraşlığa yoğunlaştıktan sonra, 1975’de birkaç ay içinde 20 tane büyük boyutlu deniz manzarası yaptı.
80’li yıllarda giderek renkli düzlemlerden uzaklaştı. Filigran (telk renk şeritleri parlak bir fon önünde görülmekte. 1986’da De Kooning’de Alzheimer hastalığının ilk belirtileri görülmeye başladı. Bundan üç yıl sonra kızının başvurusu üzerine hacir altına alındı. Yüzyılın 100 Ressamı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder