Benozzo Gozzoli (1420-1497)
Erken Rönesans ressamı. Floransa’daki Medici Riccardi Sarayı’nın şapelinde bulunan ve başyapıtı sayılan fresk dizisinde manzarayı ve giysilerin ayrıntılarını özenle işlediği, insan figürlerinin yüzlerini gerçek kişilerin portreleri olarak ele aldığı yeni bir eğilim ortaya koymuştur. Floransa Vaftizhanesi’nin üçüncü kapısının yapımında Lorenzo ve Ghiberti’yle, Papa V. Nicolaus’un Vatikan’daki şapelinin bazı freskleriyle Orvieto Katedrali’ndeki 5. Brizio Şapeli’nin tavan resimlerinin hazırlanmasında Fra Angelico ile (1447) birlikte çalıştı.
1453’ten sonraki bir tarihte Viterbo’da Azize Rosa’nın yaşamından sahneleri betimlediği dokuz fresk, 1456’da da Perugia’da Gerolominiano İlahiyat Okulu için bir altar panosu gerçekleştirdi. 1458’de kısa bir süre Roma’da kaldıktan sonra Floransa’ya geri döndü ve 1459’dan 1460’a değin Medici-Riccardi Sarayı’nın şapelindeki freskler üzerinde çalıştı. Bu fresklerden “Müneccim Kralların Geçişi”, onun hem manzara ve portre alanındaki ustalığını, hem de bezeme alanındaki yeteneğini çok iyi gösterir. 1463-65 arasında San Gimigna no Kilisesi’nin koroyeri için Aziz Augustinus’un yaşamından 17 sahneyi içeren bir fresk dizisi (son sahne 1465 tarihli ve imzalıdır) ve Aziz Sebastianus’u konu alan bir fresk (1464) yaptı. 1469-85 arasında en kapsamlı işini, Piza’daki Campo Santo Mezarlığı için Eski Ahit’ten sahneler içeren 25 fresklik bir diziyi gerçekleştirdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder