Sözlük

Sanatçılar

Sanatçılar

Hamilton, Richard


Richard Hamilton (1922-    )

Londra’da doğan Hamilton henüz oniki yaşındayken akşam sanat kurslarına yazıldı. 1936’da bir elektronik şirketinin reklam bölümünde çalıştı. 15 yaşındayken bir reklam stüdyosunun dekorasyon bölümünde çalışarak öncelikle nü resimlerine eğildi. 1938’de Londra Royal Academy School’da başladığı resim eğitimini, 2. Dünya Savaşı sıraların da yanda bırakmak zorunda kaldı. 1941-44 yılları arasında endüstriyel tasanmcısı olarak çalıştı. Savaştan sonra yüksek eğitimini sürdürmeye çalıştıysa da, 1946’da başarısız bulunarak okuldan uzaklaştırıldı. Ertesi yıl Terry O’Reilly ile evlendi (eşi 1962’de bir kazada öldü). Hamilton askerlik hizmetini tamamladıktan sonra Londra’da Slade School of Arts’da sanat öğretmenliği eğitimi aldı.

1952’den Sonra: Independent Group Gümüş kuyumculuğu, tipografi ve endüstri tasarımı dallarında doçent olarak çalıştığı Londra Central School of Arts and Crafts’de, Eduardo Paolozzi ile tanıştı. Birlikte 1952’de lndependent Group denilen topluluğun kurucuları arasında yer aldılar. Güzel sanatlar mensuplan, mimarlar ve sanat eleştirmenlerinden oluşan bu grup, popüler sanatı irdeledi ve konusuyla ilgili birkaç sergi düzenledi. Öncelikle fotoğraflardan ve günlük kullanım eşyalarından üç boyutlu kolaj olarak gösterilen enstalasyonların yer aldığı Man, Machine and Motion (İnsan, Makine ve Hareket) (1955) adlı gösteri de bunların arasında yer aldı.


1956: İngiliz Pop-Art’ın Doğuşu Hamilton 1953’te Durham Üniversitesinde King’s College’e dizayn doçenti olarak atandı. Ondan bir yıl sonra Nü adlı ilk tablosunu gerçekleştirdi. Oturmakta olan nü bir modele yaklaşırken ortaya çıkan çeşitli bakış açılarını gösterdi. 1956’da Londra’nın Whitechapel Art Galerisinde düzenlenen This is tomorrovw (İşte Yarın) adlı sergi, İngiliz Pop-Art’ın doğuşunu simge lemektedir. Evi reklam aracılığıyla prezante edilen bir dünya olarak sunduğu afişi için Günümüz evlerini bu denli değişik ve bu denli çekici kılan şey nedir? adlı kolaj çalışmasını kullandı. İlan fragmanlarıyla resimli dergilerden alınan fotoğrafların birleştirilmesi suretiyle, kullanılmakta olan rol klişelerini alaya aldı.

İzleyen yıllarda yaptığı tablolarda Hamilton, çağdaş reklam ve satılık mal sunuluşunu ironik bir biçimde ele aldı. Resim stili kuvvetli bir biçimde kübizmin etkisi altındaydı ve Paul Cézanne’ın da havasını taşıyordu - örneğin büyük bir otomobilin ön kısmını gösteren Hommage an Chrysler Corp. (Chrysler Şirketine Saygı) yapıtında olduğu gibi.


1963’ten Sonra: Elek Baskıları Hamilton’un 1963 densonra ürettiği elek baskılarısıda reklamcılık dünyasından, dizayn ve fotoğrafçılıktan çok değişik fragmanları tablolarında birleştirme olanağını buldu.
Böylece Swinging London (1968) adlı elek baskı dizisinde Mick Jagger’in ve sanat tüccarı Robert Fraser’in uyuşturucu kullanımı yüzünden tutuklanmalarına ilişkin gazete fotoğraflarını kullandı. Hamilton Pop-up kolajı Benim Marilyn’imde yaptığı gibi, yabancılaştırılmış fotoğrafları da tablolarının üzerine yapıştırdı ve Beyaz Bir Noelin Düşünü Kuruyorum (1967-69) adlı yapıtında olduğu gibi, sinema sahnelerini de tablolarında kullandı. Tramlı fotoğrafları, ayrıntıları nerdeyse çözdürecek denli büyüttü. Hamilton bu etkiyi fotoğrafın üstünü boyamakla büsbütün kuvvetlendirjyordu

1969’da gerçkleştirdiğj Kozmetik Çalışmalar’da Hamilton bir modelin ve fotoğrafçısının hareketlerini ve bunlarla ilgili aksesuarlar işledi. Birçok çalışmasında reklam sözlerini ve ilanlarını kullanarak onları zaman zaman örnek olarak aldı. İnsana somut yaşam koşullarını unutturacak kadar kuvvetli bir biçimde görüntünün egemen olduğu bir dünyayı gözler önüne serdi.

1979: Retrospektif 1979’da Londra Tate Galerisinde ilk geniş kapsamlı Hamilton Retrospektif Sergisi düzenlendi. Bu sergide yavaş çalışan bir işçi olarak tanınan Hamilton, yapıtlarında düşünce repertuvarını sürekli olarak yinelediğini ve çeşitli sanat biçimlerine uyarladığını gözler önüne serdi. Bunu yaparken, bir taraftan kitle medyasının olanaklarından yararlanmakta, diğer taraftan modern teknikten kaynaklanan manipulasyon olanaklarını eleştirmektedir.
Yüzyılın 100 Ressamı


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder