Yves Klein (1928-1962)
Klein, ressam bir karıkocanın oğlu olarak Nis’de doğdu. Annesiyle babası zamanlarının çoğunu Paris’te geçirdikleri için, Klein çocuksuz teyzesinin yanında büyüdü. Lise bitirme sınavlarında başarılı olamayınca kısa bir süre küçük bir kitapçı dükkânı işletti. Bu işinin yanısıra resim yapmayı deniyor, ezoterik yazılar okuyor ve Gül Haçlılarının öğretilerini inceliyordu. 1947’de bir Judo okuluna devam etti.
1947: Gökyüzünün İmzası Mavi renk 19 yaşındaki genç üzerinde büyülü bir çekici güce sahipti. 1947’de Nis’te kumsalda yatarken, kendi ifadesine göre, gökyüzü alemine “gerçekçi-düşsel bir yolculuk” yaptı. Ardından gökyüzünü başlıca yapıtlarından biri olarak ilan ederek ona imza attığını ileri sürdü. Aynı yıl içinde Londra’ya giden Klein, burada bir çerçevecinin yanında eğitim gördü (uzmanlık alanı: altın yaldızlı çerçeve). 1952 Tokyo da Judo bilgisini ilerletti. Ardından yaşamını Judo öğretmeni olarak kazandı.
1957: Mavi Dönemin İlanı Klein 1955’te monokrom portakal rengi bir resmini Salon des Réalités Novelles’de (Yeni Gerçekçilik Salonu) sergilemek istediğinde kabul görmedi. Jüri kendisinden, ikinci bir renk kullanmasını ya da hiç olmazsa resmine bir nokta ya da bir çizgi eklemesini istedi. Klein buna karşın resimlerini tek renkli olarak yapmayı sürdürdü ve bundan böyle tamamen mavi renge yoğunlaştı. Bir kimyacı ile birlikte parlak bir deniz mavisi geliştirdi. Pudra şeklinde pigmentlerden ve koyulaştırıcı bir maddeden oluşan boyanın patentini “IKB - Internationales Klein Blau” (Enternasyonal Küçük Mavi) olarak aldı.
Ilk monokrom mavi resimlerini Klein ilk kez 1957’de aynı boyutta, farklı fiatlı onbir yapıt olarak Milano’daki Apollinaire Galerisinde “Proklamation der Blauen Epoche” (Mavi Dönemin İlanı) adlı sergisinde teşhir etti. Sergisinin başarılı olması üzerine Klein, boyutsuz olduğunu ileri sürdüğü mavi renkle deneylerini sürdürdü. Paravanlarla, halı, küre ve alçıdan yaptığı kopyalarla mavi bir evren yarattı.
1959’dan Sonra: Sünger Rölyefleri Klein 1958’den sonra yapıtlarında doğal süngerlere de yer verdi.
1956’dan sonra katıldığı Rosenkreuzer’lerin öğretilerinde süngerler “değişik ruh alemlerinin okyanussal zenginliğinin ifadesi” olarak kabul ediliyorlardı. Klein özellikle süngerlerin renk emme ve depolama yeteneğinden etkilenmişti. Süngerleri bundan böyle renk sürmekte ve tuvalin üstünde renk taşıyıcısı olarak kullandı. Aralarında 1959’da açılışı yapılan Gelsenkirchen Müzik Tiyatrosuna yaptığı da dahil olmak üzere, büyük boyutlu sünger rölyefleri ger çekleştirdi.
1958’de Paris lris Clert Galerisinde açtığı Die Leere (Boşluk) adlı sergisi bir skandala yol açtı. Sergiye gelen ziyaretçilere girişte mavi bir kokteyl sunulduktaı bomboş beyaz bir odaya alınmışlardı.
1960’dan Sonra: Antropometriler Klein 1960’da ilk Antropometrileri insan bedenine ilişkin ölçü oranları bilgisi olan kağıt üstünde kadın bedeni baskılarını gerçekleştirdi. İzleyicilere, kamuya yarı açık gösterilerde Klein’ın Monoton Senfonileri (20 dakikalık sürekli keman sesinin ardından 20 dakikalık sessizlik) eşliğinde sanat eserlerinin oluşumunu doğrudan doğruya yaşamalarına izin veriliyordu. Toplam olarak gerçekleştirdiği yaklaşık 150 Antropometri’de sık sık kendi “evrensel yerçekimsizlik” vizyonunu simgeleyen uçan bedenlere yer verdi. Klein’i öne doğru uzatılmış kollarıyla bir binanın üst katından atlarcasına gösteren Der Sprungins Leere (Boşluğa Atlayış, 1960) adlı foto- montaj, bu çalışmalarına olağanüstü bir örnek teşkil etmektedir.
Fransa’nın başkentinde sattığı Zeitung eines einzigen Tages’de (Tek Bir Günün Gazetesi) bu otoportresini yayınladı.
1960 yılının sonbaharında Klein’in evinde Yeni Gerçekçiler kuruldu. Başkaları yanında Arman, Daniel Spoerri ve Jean Tinguely’nin de üyesi olduğu sanatçı topluluğunun amacı, “Gerçeğin Gerçekçi Bir Sanat Yapıtı Olarak Sahnelenmesi ve Gösterilmesi”ydi.
1961’den Sonra: Ateş Tabloları Klein 1961 ‘de Ateş Tabloları’nı gerçekleştirdi. Bunlar, ateşe hükmetmeyi konu alıyorlardı. Önceden hazırlanmış karton üzerine bir ateş makinesiyle biçim ve baskılar yakıyordu. Aşağı yukarı aynı zamanda yağmura ve rüzgara bıraktığı resimler olan Kozmoloji’lerine başladı. Monokrom yapıtlarında altın en çok kullandığı renkti. Yine 1961’de monokrom boyalı, jeofiziksel rölyef kartlarını yaptı.
1962’de, hayat arkadaşı Rotraut Uecker ile evlendikten altı ay sonra, 34 yaşında Paris’te öldü.
Yüzyılın 100 Ressamı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder