Franz Marc (1880-1916)
Hayvan resimlerine getirdiği yoğun mistisizmle tanınan Alman ressam ve özgün baskı ustası. Der Blaue Reiter grubunun kurucularındandır.
Sanat eğitimini Münih Akademisi'nde yaptı. İlk resimlerinde akademizmi uygulamaya çalıştı. 1903'te Fransız izlenimcilerinin yapıtlarını ve Münih'te Jugendstil sanatçılarının duyumsal, eğri çizgilerini tanıyınca üslubun-daki katı doğalcı tavır azalmaya başladı.
1909'da Yeni Sanatçılar Derneği adıyla tanınan dışavurumcu sanatçılar grubuna katıldı. August Macke üe tanıştıktan sonra onun resimlerindeki parlak renkli geniş yüzeylerden etkilenerek benzer bir anlatıma yöneldi.
1910'da Wassily Kandinsky ile tanıştı ve birlikte Der Blaue Reiter dergisinin yayımını yürüttüler. Bir yıl sonra Yeni Sanatçılar Derneği'nden ayrılan Kandinsky, arkadaşlarıyla birlikte Der Blaue Reiter grubunu kurdu. Uzun süredir Doğu felsefesi ve dinleriyle ilgilenen Marc, sanatın amacının aslında doğadaki biçimlerin nesnel görünümlerini yansıtmak değil, onların tinsel özlerini açığa çıkarmak olduğunu savunan Kan-dinsky'nin mistik görüşüne coşkuyla katıldı. Kandinsky'nin etkisiyle, bu tinsel özü en iyi ortaya koyabilecek yolun soyutlama olduğunu savundu. Uygarlığın, insanın doğadaki tinsel gücü yakalayabilmesini engellediğini ileri sürdü. Bu inançları onu, ilkel halkların, çocuklann ve zihinsel özürlülerin yarattığı sanatla tutkulu bir biçimde ilgilenmeye itti. Doğanın yaşam gücünün en çarpıcı biçimiyle insan dışındaki canlılarda yansıdığına inanan Marc, hayvan çizimlerine yöneldi.
Marc'ın bu görüşleri en iyi biçimde "Mavi Atlar" (1911, Walker Sanat Merkezi, Minneapolis, Minnesota) adlı yapıtına yansımıştır. Atların yalınlaştınlmış ve yuvarlatılmış dış çizgileri, arka plandaki manzarada ritmili bir biçimde yinelenerek, figür ile arka planın hareketli ve uyumlu bir organik bütün olarak birleşmesini sağlar. Marc başka olgunluk dönemi yapıtlarında olduğu gibi bu resminde de belirli renk simgeleri kullanmıştır. Atlann mavisi haşin, duygusal ve etkin erkeksi özellikleri, şansı da mutlu ve duyumsal bir dişiliği akla getirir. Kırmızı ise her iki renge karşı savaşan, ama yenik düşen şiddeti çağrıştırır. İkincil renkler temel renklerin özelliklerini tamamlar.
1912'de R. Delaunay ve İtalyan gelecekçilerinin yapıtlarına karşı duyduğu ilgiyle Marc'ın üslubu gittikçe daha dinamikleşti. Hayvanların yabanıl gücünü ve ürkek narinliğini, Delaunay'ın parlak renkli orfist resimlerindeki birbiri üstüne bindirilmiş renk düzlemlerinden yararlanarak görselleştirdi. I. Dünya Savaşı'nda çarpışırken ölümünden önce yaptığı son resimleri, onun bu dönemde bütünüyle soyut bir anlatıma yönelmeye başladığını gösterir. A.B.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder