1918'de Sanayi-i Nefise Mektebi'nin Heykel Şubesi'ne girmiş ve İlhan Özsoy'un öğrencisi olmuştur. 1920'de okulu bitirmeden ailesi tarafından Münih'e yollanmış, burada da Güzel Sanatlar Akademisi'nde eğitim görmüştür. 1925'te Türkiye'ye dönmüş ancak aynı yıl Avrupa sınavını kazanarak Bu kez Paris'e gitmiştir. Paris'te Julien Akademisi'nde Henri Bouchard ve Landowsky'yle çalışmalar yapmıştır. Ancak bu öğretmenlerden çok Maillol ve Bourdelle gibi heykelcilerin etkisi altında kalmıştır.
1928'de Türkiye'ye döndükten sonra Müstakil Ressamlar ve Heykeltraşlar Birliği'nin kuruluş çalışmalarına katılmış, çeşitli liselerde resim öğretmenliği yapmış, bir yandan da Menemen'deki Şehit Kubilay Anıtı(1932), Erzincan depremi anısına İnönü Anıtı (1948) ve Ankara Ziraat Fakültesi önündeki Atatürk Anıtı gibi yapıtlarını üretmiştir. Acudoğu, daha sonraları A. Hadi Bara'nın benimsediği kunt ve gergin hacim olgusuna erişme çabasına girmiş, çağdaş heykel soyutlamasının bir önceki aşamasını oluşturan bu anlayış içinde, tunç malzemenin anlatım olanaklarını zenginleştiren yapıtlar gerçekleştirmiştir. Fahriye Yen Büstü üslubunun doruğunu gösteren yapıtlardandır. Heykelde salt hacim olgusunun soylu görünüm değerlerini araştıran üslubuyla Acudoğu,Türk heykel sanatının geleneksel soyut geometrik plastikte temellenen duyarlık birikimini de özümsemiştir. S.Tansuğ
Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder