Seza Paker

Desen, fotoğraf, video ve yerleştirmeyi birleştiren çok malzemeli yapıtlarıyla tanınmıştır.

Paris’te grafik ve güzel sanatlar eğitimi almıştır. Birçok yapıtının düşünsel aşamasında desen’den yararlansa da, farklı teknik ve malzemeleri bir arada kullanmıştır. İşlerinde çok sık savaşı konu edinmiş ve özellikle II.Dünya Savaşı’na göndermeler yapmıştır. Savaş araçlarını tamir eden koleksiyonerler üzerine  Galerist Galeri’de düzenlediği “Kamuflaj” (2002) ve “Sefahat” (2002) sergileri doğrudan savaş konulu işlerindendir. 2000’de, Paris’te açtığı “Zaman ve Karşı Zaman” adlı sergisinde, babasının 1955’te İsrail’de çekmiş olduğu aile fotoğraflarından yola çıkarak oluşturduğu video çalışmasında, hem 1955’teki 6-7 Eylül olaylarına hem de, bir umudun nasıl kabusa dönüştüğünü göstermek üzere İsrail’deki Filistin sorunununa gönderme yapmıştır.

Fotoğraf,  Peker'in çalışmalarında önemli bir yer tutar. Hem kendi başlarına, dondurulmuş anın belgeleri olarak hem projeksiyon makinesinde arka ar­kaya yansıtılıp hareketlendirilmiş olarak hem de video çalışmalarında, fotografik imgelerden yararlanmıştır. Videolarında da kımıldamayan imgelerden yararlan ırnş, bu yapıtlarında Fransız felsefeci Gilles  Deleuze’un'un (1925-95) II.Dünya Sa­vaşı sonrası Avrupa sineması için kullandığı zaman-imge kavramını temel alıp, zamanı hareketle ilişkilendirerek vermek yerine zihinsel olarak vermiştir. Onun bu tavrı, savaşı ve savaş sonrası­nı ele alan işlerinin içeriğiyle da paralellik gösterir.

Yapıtlarının birçoğunda sanat tari­hine de göndermeler yapmıştır. 1999da Beyoğlu'nda bir hamamın mekansal konumlanışı üzerinden gerçekleştirdiği "Giz ve Açıklık" sergisinde Andrea Mantegna’nın Evliler Odası adlı fres­kinin roprodüksiyonunu, 2005'te ”Doga ile Buluşmak" sergisinde caz şarkıcısı Otto Fittzgerald'ın savaş öncesi ve sonrasında Avrupa'dan kaçan Yahudilerin aşk şarkılarından bestelediği Cole Parter Song Book adlı şarkılarını işlerine katmıştır. Ancak hasır bir sandalye fotoğrafım galeriye getirerek Van Gogh  tablosu ya da sergisinde, Nature Morte adlı video ile gönderme yaptığı Morandi’nin ölüdoğa’ları gibi  dolaylı göndermeleri de vardır. "Sefahat” adlı sergisinde* Fellini’nin savaş  öncesi fa­şizm yıllarına gönderme yapan Roma filmi aracılığıyla 19401ı yılları 2000’lere taşıyarak zamamnın politik ortamına dikkati çekmiştir. İşlerinde çeşitli hazır nesne ve eşyalar kullanarak da bu türden zamansal geçişler yapmıştır Bu nesnelerin çağrıştırdıkları ile işlerini politik ve tarihsel bir çerçeveye taşı­mıştır.  Çoğu zaman ses ve müziğe de yer vermesi işlerine  işitsel bir boyut kazandırmıştır.